در گیج بادی (ایر گیج) حسگرهای قطر خارجی با نام رینگ بادی (Air Ring) و یا اسنپ یادی (Air Snap) شناخته می شوند. رینگ‌های بادی نیز از بدنه سخت و با قطری بیشتر از حداکثر قطر قطعه ساخته می‌شوند که همواره امکان ورود آسان قطعه به رینگ وجود داشته باشد. در رینگ‌های بادی مشابه پروب‌ها، هوای فشرده پس از ورود، توسط نازل‌ها به صورت شعاعی به سطح قطعه برخورد داده می‌شود. بر حسب نوع قطعه و اندازه‌گیری، نازل‌ها در کنار یا وسط رینگ بادی قرار می‌گیرند. بدیهیست هم در مورد پروب‌ها و هم در مورد رینگ‌ها قرارگیری نازل در وسط طولی بدنه، باعث بیشترین عمر کاری و کمترین فرسایش می‌شود. در مواردی که نتوان از حسگرهای حلقوی استفاده کرد (مانند یاتاقان میل‌لنگ‌ها) از حسگرهای دهانه اژدری استفاده می‌شود.
